sed post triennii tempus cognovit Iudas et qui cum eo erant
Demetrium Seleuci cum multitudine valida et navibus per portum
Tripoli ascendisse ad loca oportuna
et tenuisse regiones adversus Antiochum et eius ducem
Lysiam
Alchimus autem quidam qui summus sacerdos fuerat sed
voluntarie coinquinatus est temporibus commixtionis considerans
nullo modo sibi esse salutem neque accessum ad altare
venit ad regem Demetrium centesimo quinquagesimo anno
offerens ei auream coronam et palmam super haec et tallos qui
templi esse videbantur et ipsa quidem die siluit
tempus autem oportunum dementiae suae nanctus convocatus a
Demetrio ad consilium et interrogatus quibus rebus et consiliis
Iudaei niterentur
respondit ipsi qui dicuntur Asidei Iudaeorum quibus praeest
Iudas Macchabeus bella nutriunt et seditiones movent nec
patiuntur regnum esse quietum
nam et ego defraudatus parentum gloria dico autem summo
sacerdotio huc veni
primo quidem utilitatibus regis fidem servans secundo autem
etiam civibus consulens nam illorum pravitate universum genus
nostrum non minime vexatur
sed his singulis oro rex cognitis et regioni et generi
secundum pervulgatam omnibus humanitatem tuam prospice
nam quamdiu superest Iudas inpossibile est pacem esse
negotiis
talibus autem ab hoc dictis et ceteri amici hostiliter
habentes adversus Iudam inflammaverunt Demetrium
qui statim Nicanorem praepositum elefantorum ducem misit
Iudaeam
datis mandatis ipsum quidem Iudam caperet eos vero qui cum
illo erant dispergeret et constitueret Alchimum maximi templi
summum sacerdotem
tunc gentes quae de Iudaea fugerant Iudam segregatim se
Nicanori miscebant miserias et clades Iudaeorum prosperitates
rerum suarum existimantes
audito itaque Iudaei Nicanoris adventu et conventu
nationum conspersi terra rogabant eum qui populum suum
constituit eum in aeternum custodiret quique suam portionem
signis evidentibus protegit
imperante autem duce statim inde moverunt et convenerunt
ad castellum Dessau
Simon vero frater Iudae commiserat cum Nicanore sed
conterritus est repentino adventu adversariorum
Nicanor tamen audiens virtutem comitum Iudae et animi
magnitudinem quam pro patriae certaminibus habebant sanguine
iudicium facere metuebat
quam ob rem misit Possidonium et Theodotum et Matthathiam
ut darent dextras atque acciperent
et cum diu de his consilium ageretur et ipse dux ad
multitudinem rettulisset omnium una fuit sententia amicitiis
annuere
itaque diem constituerunt qua secreto inter se agerent et
a singulis sellae prolatae sunt et positae
praecepit autem Iudas armatos esse locis oportunis ne
forte ab hostibus repente mali aliquid oriretur et congruum
conloquium fecerunt
morabatur autem Nicanor Hierosolymis et nihil inique
agebat gregesque turbarum quae congregatae fuerant dimisit
habebat autem semper Iudam carum ex animo erat vero
inclinatus
rogavit eum ducere uxorem filiosque procreare nuptias
fecit quiete egit communiterque vivebant
Alchimus autem videns caritatem illorum ad invicem et
conventiones venit ad Demetrium et dicebat Nicanorem rebus
alienis adsentare Iudamque regni insidiatorem successorem sibi
destinasse
itaque rex exasperatus et pessimis huius criminationibus
inritatus scripsit Nicanori dicens graviter quidem se ferre de
amicitiae conventione iubere tamen Macchabeum citius vinctum
mittere Antiochiam
quibus cognitis Nicanor consternabatur et graviter ferebat
si ea quae convenerant irrita faceret nihil laesus a viro
sed quia regi resistere non poterat oportunitatem
observabat qua praeceptum perficeret
at Macchabeus videns austerius secum agere Nicanorem et
consuetum occursum ferocius exhibentem intellegens non ex bono
esse austeritatem istam paucis suorum congregatis occultavit se
a Nicanore
quod ut ille cognovit fortiter se a viro praeventum venit
ad maximum et sanctissimum templum et sacerdotibus solitas
hostias offerentibus iussit sibi tradi virum
quibus cum iuramento dicentibus nescire se ubi esset qui
quaerebatur extendens manum ad templum
iuravit nisi mihi vinctum Iudam tradideritis istud Dei
fanum in planitiem deducam et altare effodiam et templum hoc
Libero patri consecrabo
et his dictis abiit sacerdotes autem protendentes manus in
caelum invocabant eum qui semper propugnator esset gentis
ipsorum haec dicentes
tu Domine qui universitatis nullius indiges voluisti
templum habitationis tuae fieri in nobis
et nunc sancte sanctorum omnium Domine conserva in
aeternum inpollutam domum istam quae nuper mundata est
Razias autem quidam de senioribus ab Hierosolymis delatus
est Nicanori vir amator civitatis et bene audiens qui pro
adfectu pater Iudaeorum appellabatur
hic multis temporibus continentiae propositum tenuit in
iudaismo corpusque et animam tradere contentus pro
perseverantia
volens autem Nicanor manifestare odium quod habebat in
Iudaeos misit milites quingentos ut eum conprehenderent
putabat enim si illum decepisset se cladem maximam Iudaeis
inlaturum
turbis autem inruere domum eius et ianuam disrumpere atque
ignem admovere cupientibus cum iam conprehenderetur gladio se
petit
eligens nobiliter mori potius quam subditus fieri
peccatoribus et contra natales suos indignis iniuriis agi
sed cum per festinationem non certo ictu plagam dedisset
et turbae intra ostia inrumperent recurrens audenter ad murum
praecipitavit semet ipsum viriliter in turbas
quibus velociter locum dantibus casui eius venit per
mediam cervicem
et cum adhuc spiraret accensis animis surrexit cum et
sanguis eius magno fluxu deflueret saucius cursu turbam
pertransiit
et stans super petram quandam praeruptam et iam exsanguis
effectus conplexus intestina sua utrisque manibus proiecit
super turbas invocans Dominatorem vitae ac spiritus ut haec
illi iterum redderet atque ita vita defunctus est
